ในภาวะปัจจุบัน คนเงินเดือนมี จำนวนมาก กว่าฝูงลิง ทว่าสมมติว่าจะลองซักถามว่าเงินเดือนที่ได้รับในแต่ละเดือน เพียงพอต่อการจับจ่ายใช้สอยหรือเปล่า เชื่อได้เลยว่า ร้อยทั้งร้อย ชักหน้าไม่ถึงหลัง หลายคนเลยเบือนหน้าไปพึ่งพาสินเชื่อส่วนบุคคล
สินเชื่อส่วนบุคคล คือเงินก้อนเพื่อให้กู้ยืม ด้วยว่าบุคคลทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีเงินรายได้ประจำและมั่นคง ส่วนใหญ่จะเป็นพนักงานที่มีเงินเดือนประจำ คำว่าสินเชื่อส่วนบุคคล ชื่อก็ระบุแล้วว่าเป็นการขอกู้ยืมโดยใช้ชื่อของตัวเอง นั่นคือ ไม่ใช่กู้ในนามบริษัท หรือว่าห้างร้าน หรือองค์กรหรือหน่วยงาน ซึ่งเป้าหมายของสินเชื่อส่วนบุคคลนี้ก็เนื่องด้วยให้ผู้ขอสินเชื่อนำไปใช้สอยแล้วแต่จะเพื่อการใด อาทิเช่น เพื่อผ่อน หรือซื้อสินค้า เพื่อการศึกษา เพื่อการท่องเที่ยว เพื่อธุรกิจขนาดเล็กๆ ปกติก็ไม่ต้องมีบุคคลหรือหลักทรัพย์ค้ำประกัน จำนวนมากสถาบันการเงินจะให้เป็นเงินสด
แต่ใช่ว่าจะเป็นเงินให้เปล่า ผู้ที่ทำการขอสินเชื่อส่วนบุคคลจะต้องทำการชำระคืนแก่สถาบันการเงิน หรือธนาคารเป็นงวดๆ จำนวนเท่าๆ กัน โดยมีทั้งเงินต้นและดอกเบี้ยตามระยะเวลาที่ตกลงกันไว้ระหว่างคุณกับธนาคาร
นอกจากนี้ ก็ใช่ว่าสถาบันการเงินหรือธนาคารจะให้การอนุมัติการขอสินเชื่อส่วนบุคคลของคุณ เพราะว่าธนาคารและสถาบันการเงินต้องแบกภาระความเสี่ยงในการถูกหนีหนี้หนี้ ฉะนั้น หนึ่งในเกณฑ์การกลั่นกรองอนุมัติสินเชื่อส่วนบุคคล หมายความว่า การพิจารณาจากความสามารถของคุณในการชำระคืน ความสามารถในการชำระคืน ดังเช่น เงินเดือนผ่านเกณฑ์ที่ระบุ ไม่มีประวัติเสียเรื่องการผิดนัดชำระหนี้ รวมถึงมีประวัติการชำระที่ดี และอื่นๆ อย่างเช่น ตำแหน่งหรือหน้าที่การงานที่มั่นคง เหล่านี้ ทั้งสิ้นส่งผลทำให้การพิจารณาให้วงเงินกับคุณได้รับการอนุมัติไม่ยากขึ้น
ด้วยว่าเอกสารประกอบการยื่นเพื่อขอสินเชื่อส่วนบุคคลนั้น โดยมากจะใช้เอกสารคล้ายคลึงกัน มี เอกสารสลิปเงินเดือนต้นฉบับ ปกติควรจะมีเงินเดือนขั้นต่ำ 15,000 บาทต่อเดือนขึ้น สมุดบัญชีที่มีรายการเคลื่อนไหว คือว่า มีการฝากเงินเดือนเข้าไปอย่างน้อย 3 เดือน ไม่ติดแบล็คลิสต์ในประวัติการชำระเงิน เท่านี้ การขอสินเชื่อส่วนบุคคลจึงไม่น่าวิตก